Qiymətlər qalxır, maddi durum getdikcə pisləşir, əhali sürətlə müflisləşir. Qiymət artımı isə Avropa ilə müqayisə edilir. Maaşa, pensiyaya gələndə isə Avropa olur düşmən. Qiymət artımına hərə bir cür don geyindirir. Mətbuat qiymətlər dəyişib, rəsmi qurumlar isə qiymətlər tənzimlənib deyir. Xalq isə günü necə yola verəcəyini, yeni “Əli”lər və “Vəli”lər axtarır ki, papağı dəyişsin.
Bu hadisə gözlənildiyi kimi Azərbaycan ictimayətində aqressiya ilə qarşılandı. Sosial şəbəkələrdə mövqeyindən aslı olmayaraq hər kəs qisas alınmasını istədi, tələb etdi.
Bir anlıq qayıdaq aprel döyüşlərinə. Döyüşlər başlar-başlamaz sabiq cəbhəyanı kənd və rayonlarda panika hökm sürürdü. İnsanlar nə edəcəyini bilmirdi. Ən çox da benzindoldurma məntəqələrində uzun növbələr vardı. Tərtər, Ağdam, Beyləqan və Füzuli istiqamətində bu, açıq şəkildə görünürdü. Bu dəfə isə insanlar sanki müharibənin gələcəyini hiss edərək, gedən proseslərin son nəticəsinin müharibə olduğunu bilərək öncədən tədarüklərini görmüşdülər. Açığı, 44 günlük müharibədə belə bir halla rastlaşmadım.
Atəşkəs artıq bir neçə ay idi ki, intensiv şəkildə pozulmurdu. Azərbaycan Ordusu durmadan hərbi təlimlər keçirir, şəxsi heyətin döyüş qabiliyyəti, kəşfiyyat bölmələrinin hazırlığının yoxlanışı daha da artırılırdı. Qarşı tərəf də yerində saymırdı. Əldə etdiyim məlumata görə, müdafiə xəttləri möhkəmləndirilir, müdafiənin bütün detalları üzərində işlənilirdi. Azərbaycan tərəfdə Türkiyədən olan konsturkturlar, Ermənistan tərəfdən isə rusiyalı mütəxəssislər işləyirdi. Qarşı tərəfi müşahidə edən bölmələrdən aldığım məlumatda deyilirdi ki, erməni tərəfi durmadan buldozerlərlə torpaq sədlər inşa edir, dərin xəndəklər qazıntısı aparılır. Tovuz hadisələri şəxsən məni təəccübləndirdi. Düşünürəm ki, erməni tərəfi kor nöqtə seçərək hazırlığını tamamlamaq üçün vaxt qazanırdı.
Azərbaycan vətəndaşı olaraq bunu oxuyanda bir anlıq insanın beynində sual yaranır ki, Azərbaycanın dövlət dili erməni dilidir? Necə yəni, erməni əsilli vətəndaşların Azərbaycan cəmiyyətinə inteqrasiyası üçün erməni dili öyrədilməlidir? Azərbaycan cəmiyyətində erməni dilini bilən nə qədər insan var? Erməni erməni dilini öyrənib Azərbaycanda nə edəcək?
Tural Gəncəliyev deyir ki, biz erməni dilində danışırıq. Biz deyəndə kimi nəzərdə tutur? Azərbaycanda küçədə kimsə erməni dilində danışsa, camaat onun başına oyun açmasa da, ən azı polis və DTX-ya məlumat verəcək. Bu erməni dili harada danışılır? Tural Gəncəliyev cəmiyyət deyəndə hansı cəmiyyəti nəzərdə tutur? Özünün sədr olduğu cəmiyyəti? Daha da irəli gedib öz ətrafı da deyə bilərdim.
Dünən axşam Cəmil Babayevin hələ də ermənilərin əlində olması, onunla bağlı niyə Azərbaycan tərəfinin heç bir addım atmaması barədə yazı yazıb, sosial şəbəkədə paylaşdıqdan 2-3 dəqiqə sonra 15-ə yaxın mesaj aldım ki, Cəmil Babayev Azərbaycana təhvil verilir.
Qarabağ Azərbaycandır, məsələ ondadır ki, Qarabağın işağldan azad edilməmiş hissəsi faktiki olaraq Azərbaycan yuristiksiyasına aid deyil.
Heç kimə sirr deyil ki, Qarabağ probleminin səbəbkarı Rusiyadır. Rusiyanın Azərbaycanla xüsusi düşmənçiliyi yoxdur. Bu sadəcə olaraq bir imperialist siyasətdir. Bunu niyə yazıram? Çünki post-sovet ölkələrinin demək olar, hər birinin ərazisində münaqişə ocaqları var. Gürcüstan və Ukraynadakı kimi olmayanları da sonradan Rusiya özü yaratdı. İndiki Rusiya SSRİ-nin dağılması ilə barışsa da, ölkələrdəki təsir və təzyiq gücünü saxlamaq üçün münaqişələri bilərəkdən yaradıb. Münaqişələrin çoxunun 80-ci illərin sonunda başlaması onu deməyə əsas verir ki, SSRİ rəhbərliyi parçalanmanın qaçınılmaz olduğunu bilib və bu günlər üçün addım atıb.
Bir neçə dəfə Jirinovski Azərbaycan xalqını qoyun adlandırıb. Maraqlıdır ki, bir xalqı təhqir edən bu şəxsə bu günə qədər Rusiyada kimsə xalqı təhqir etmək olmaz, bu iki ölkə arasında münasibətləri korlayır kimi nə ağıllı-ağıllı məsləhət verib, nə də ona üzr istəməyi təklif edən olub.
Jirinovskinin uzun illərdir təhqirinə ilk dəfə Azərbaycandan bir nəfər cavab verib. İsfəndiyar Vahabzadə qoyuna qarşı donuz ifadəsi səsləndirib. Maraqlıdır ki, ruslardan öncə azərbaycanlılar İsfəndiyar Vahabzadəni qınamağa başlayıb. Əgər donuz təhqirdirsə, qoyun tərifdir?
Qoyun donuz atışması
Türkiyə NATO ölkəsidir, dünyaya pilotsuz uçuş aparatı (PUA) ixrac edir, ancaq yanğınla mübarizədə o qədər də uğurlu nəticə sərgiləmir. Qardaş ölkədə yanğınsöndürmə təyyarələri və helikopterlərinin azlığı tənqid mövzusudur. Məsələ ondadır ki, Türkiyə prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan dünyanın ən güclü yanğınsöndürmə heyətinə sahib olduqlarını iddia etsə də, texniki cəhətdən eyni şeyi deyə bilmərik. Türkiyə kimi daim terror təhdidi ilə üz-üzə olan ölkənin ekoloji təhlükəsizliyə xüsusi diqqət ayırması vacib idi. Baş verənlər onu göstərir ki, Türkiyə yanğınla mübarizədə sinifdə qaldı.
Hər şeydən dərs çıxarmaq lazımdır.
Niyə ermənilər atəşkəsi pozur? Niyə məğlub tərəf özünü dəlioğlanlığa qoyub? Kimə güvənir?
Ən əsası bu məsələlər maliyyə tələb edir. Sual yaranır, bu dəyirmanın suyu hardan gəlir?
Su demişkən, hazırda gələcə
Bir neçə gündür ki, deputat Eldəniz Səlimovun polis əməkdaşını döyməsi ölkə gündəmində ən çox müzakirə edilənlər sırasında yer alıb. “Deputat polisi döyüb”. Burada da bir qanunauyğunluq pozulub. Qanunauyğunluq polisin mitinq, aksiya iştirakçısını, jurnalisti döyüməsi idi. Ən azı gözümüz, qulağımız buna öyrəşmişdi. Bu dəfə isə döyülən tərəfdə polisdir.
Məlum olur ki, deputat polisin qanuni tələbinə məhəl qoymayıb. Bacısı oğluna xəbərdarlıq edən polisi evindən çağırıb, söhbət əsnasında qəfil vurub, xəsarət yetirib.
Azərbaycan xalqının başının altına yastıq qoyanlar istər Ermənistan-Azərbaycan dövlət sərhəddində, istər Qarabağda baş verənləri Ermənistandakı növbədənkənar parlament seçkiləri ilə əlaqələndirirdi. Elə zamanında da, bu düşüncənin yalan, yanlış, məntiqsiz olduğunu deyirdik. Bu adamlar hiss olunur ki, nə Ermənistanı, nə erməni xalqını, nə Rusiyanı tanıyır, nə də münaqişənin tarixini bilirlər.
Faktiki olaraq, Ermənistandakı seçkilərdən sonra iki ölkə arasında gərginlik artan xətt üzrə getməyə başladı.
Əvvəl nə baş verirdi?
Əsəbiləşəndə ən çox ölkəyə ilk dəfə daş qoyanı axtarırıq. Ölkədə “erməni görür”ün təməlini kim atıb, onu da tapmaq lazımdır. Hansı məmur, hansı qurum törətdiyi cinayətini ört-basdır etmək istəyir, cinayətinin gündəmə gəlməsini arzulamırsa, ilk ağlına gələn “erməni görür” ifadəsini işlətmək olur.
Müdafiə Nazirliyini o zaman haradasa anlamaq olardı ki, hərbi sirr sayılan informasiylar mətbuatda, sosial şəbəkələrdə yayılsın. Ancaq Müdafiə Nazirliyi hərbi sirrdən daha çox korrupsiya, rüşvət, qanunsuzluqlara görə “erməni görür” ifadəsini işlədirdi. Səbəb çox sadə idi, bu əməllərdən heç kim xəbər tutmasın.
Müharibənin bitişi ilə hərbçilərin maaş problemi yaşandı. Hərbçilərin maaşı gözlənilmədən bir qata endirildi. Bu çox ciddi gərginliyə səbəb oldu. İstər hərbçilər, istər ictimayət bu qərarın doğru olmadığını vurğuladı və nəticədə yalnız işğaldan azad edilmiş torpaqlarda xidmət edən hərbçilərin vəzifə maaşında artım oldu. Təbii ki, bu əvvəlki maaş demək deyildi…
Maaşların bir qata endirildiyi zaman çox sayda hərbçinin ordu sıralarından getmək üçün müraciət etdiyi hər kəsə bəlli idi. Maaş artımı bunun qarşısını bir qədər alsa da, narazılıq, gərginlik qalmaqdadır.
1918-ci ildə Azərbaycan müstəqillliyini elan edir, paytaxtı olacaq Bakı şəhərinə gəlmək üçün çox ağır və qanlı döyüşlərdən keçməli olur…
Son günlər Azərbaycanda narkotik vasitələrdən istifadə edənlərin artdığı, hətta sosial şəbəkələrdə açıqdan satışın təşkil olunduğunu eşidirik, görürük, bilirik. Azərbaycan dövləti təbii ki, nə narkotikin kökünü kəsələ bilər, nə də, bu trafiki dayandıra bilər. Bunu böyük dövlətlər bacara bilmirsə, Azərbaycanın şansı daha da azdır.
Əslində, bu deyim köhnəlib. Artıq Aralıq dənizi qədim, Atlantik okeanı keçmiş, Hind okeanı isə yaşadığımız dövrün dünyasıdır, gələcəyin dünyası isə böyük ehtimalla planetlərarası olacaq…
Gələk dövrümüzün dünyasına…
Hazırda dünyanın ixrac payının ən böyük sahibləri Çin, Hindistan, Koreyadır. Təbii ki, başqa ölkələr də var, sadəcə Azərbaycanı və bölgəni əsas maraqlandıran Çindir.
Regionumuza gələn malların marşrutu…
Dəfələrlə erməni tərəfi təxribat törədib, sillə-təpiklə qovulublar, təminat yollarına mina basdırıblar, saxlanılıblar, guya azaraq Azərbaycan tərəfinə keçiblər, saxlanılıb, təhvil veriliblər. Bir dəfə isə düzgün müdafiə xətti ilə təmin edilməməsi səbəbindən Azərbaycan əsgərlərinin döyülməsini də videolardan izləmişik. Əslində, bunlar normal hal olmasa da, o qədər yaşandı və videolar sosial şəbəkələrdə yayıldı ki, sərhəddə baş verən insidentlər nə erməni, nə də Azərbaycan ictimaiyyətini təəccübləndirir.
Sərhəddə baş verənlərlə yanaşı, Qarabağın işğaldan azad edilməmiş ərazilərindəki təmas xəttində də bir neçə insident baş verib. Məsələ ondadır ki, o insidentlər ciddiləşmədən, yerindəcə boğulub. Atəşkəs pozulan kimi Rusiya sülhməramlıları gəlib erməni hərbçilərinin içkili olduğunu deyərək məsələni bağlayıblar.
Qazilərin şikayətlərini, səslənən ittihamları, cavabsız qalan sualları aydınlaşdırmaq üçün Müdafiə Nazirliyinin Tibb Baş İdarəsinə ünvanladığımız suallara idarənin rəis müavini general-mayor Elxan İbrahimov ətraflı cavab verib.
Əslində dünən “Erməniyə döydürülən əsgərimiz və generalitetin “MUNDİR ŞƏRƏFİ” başlıqlı yazıda da, Azərbaycan ordusunun düzgün xidmət təşkil edəcəyi təqdirdə, o cür çirkin görüntülərin üzə çıxmayacağına işarə vermişdik. Əgər həmin ərazidə düzgün müdafiə təşkil olunsa idi, heç ermənilər o çadıra girə bilməzdi və əsgərlərimiz o cür aşağılanmazdı.
Bu məsələyə toxunmadan öncə bir qədər geriyə dönüb baxmaq istəyirəm. Ermənistan ordusunun əsgəri cəbhədə öldürülürdü, intihar edirdi və ya qəzadan ölürdü. Dərhal bir qrup “gəbərdi”, “cəhənnəmlik oldu” deyə, sevinirdi. Aradan qısa zaman keçən kimi Azərbaycan əsgəri şəhid olurdu. Həmin qrup ah-nalə, kədər dolu cümlələr qururdu. Buna da erməni tərəfi sevinirdi.
Bu gün iki həmkarımız – Azərbaycan Televiziyasının operatoru Sirac Abışov və “Azərtac”ın əməkdaşı Məhərrəm İbrahimov (Əlioğlu) Kəlbəcər rayonunda xidməti vəzifələrini yerinə yetirərkən minaya düşərək həlak olublar.
Qaragölün və ətraf ərazilərin Azərbaycana məxsus olması, 1977-ci ildə baş vermiş hadisələrlə bağlı yazını təqdim etdikdə araşdırmaya davam edəcəyimizi bildirmişdik. Ötən yazıda da qeyd etmişdik ki, ermənilərin həmin əraziyə iddiası əsassızdır. Onların Qaragöl və ətraf əraziləri sadəcə olaraq saxta yollarla ələ keçirmək niyyətləri olub. Lakin bu, Laçın camaatının ayıqlığı nəticəsində baş tutmayıb.
Azərbaycanın Ermənistanla sərhəddə yerləşən Qaragöl gölü və ətrafdakı yüksəkliklər üzərində nəzarəti bərpa etməsi həmin ərazilərin tarixi mənsubiyyəti haqda geniş müzakirələrə yol açıb.
Azərbaycanın qədim torpaqlarında süni şəkildə yaradılan Ermənistan öz saxtakarlığından əl çəkməyərək, hərbçilərimizin nəzarətə götürdüyü Qaragölün və İşıqlı dağının ona məxsus olduğunu iddia etməkdədir. Tarixi xronologiyanı və müxtəlif dövlərə aid hazırlanan xəritələri nəzərdən keçirdikdə isə Qaragöl və ətrafındakı ərazilərin əzəli Azərbaycan torpaqları olduğu öz təsdiqini tapır. Bu səbəbdən, Azərbaycan hərbçilərinin son addımları sadəcə, qanuni sərhədlərimizin bərpası anlamına gəlir.
